ما به سمت انسداد حرکت کرده‌ایم، این انسداد با بهره‌گیری از اهل رسانه هوشمند می‌تواند به فرصت تبدیل شود و با اهل رسانه آموزش‌ندیده فعلی به فروپاشی منجر گردد
یکی از دلایل عدم اقبال مردم به هیئات مذهبی، تاثیر منفی تبلیغ است و نکته دیگر اینکه جوان‌ها به عنوان مخاطبان اصلی جامعه احساس می‌کنند که فرآیند تبلیغ دین می‌خواهد آنها را از خودشان بگیرد و هویت‌شان را تغییر دهد
صاحب تریبون در سخنرانی‌های خود در قالب شعر یا مداحی به ارزش‌های یک استاد دانشگاه یا اندیشمند اهانت می‌کند، مثلا یک‌باره وسط روضه عاشورا می‌گوید یزیدیان زمان، پیروان فلان حزب یا جریان‌اند، خب پیروان آن حزب در محفل او هم حضور دارند
ما واقعا احتیاج داریم که دوباره کربلا را بخوانیم. احتیاج داریم یک سری از آموزه ها و روضه های مخفی را برای مردم تبیین کنیم و به آنها بگوییم که امام حسین(ع) برای همه ابعاد زندگی شما نسخه دارد
باید این مسئله را حل کرد؛ که نه شیوة سنتی لزوماً مقدس است، یعنی فقط اشعار و سبک‌ها و کارهای گذشته باید خوانده شود؛ و نه لزوماً سبک‌های جدید منفی هستند. هر کدام محاسن و ضعف‌های خود را دارند.
تاسف اینجاست که ما اصولا و به لحاظ رسمی به برگزاری مناسک، مراسم یا کارکرد رسانه در فرم یا شکل ظاهری آن اکتفا و تصور می‌کنیم یا دوست داریم تصور کنیم که دین تاثیر کارکردی خودش را به جای گذشته
تغییرات در ذائقه مخاطبان برنامه‌های مذهبیِ رسانه و سازمان دینی به تَبَعِ تغییرات در سبک زندگیِ ایرانی قابل فهم است. سبک زندگی ایرانیان چه از نظر الگوی گذران فعالیت‌های روزانه، چه از نظر مصرف فرهنگی، چه الگوی روابط اجتماعی و ترجیحات در این روابط و چه سایر ابعاد سبک زندگی تغییرات مهمی داشته است
حضور نوجوانان و جوانان در برخی از برنامه‌های مذهبی و یا بهره‌برداری از این برنامه‌ها به عوامل مختلفی بستگی دارد که از شخصیت سخنران، محتوای سخنرانی، فضای سخنرانی، مکان و زمان سخنرانی، وابستگی محلی و امثالهم متاثر می‌باشد. بدیهی است هرگونه تحول در این زمینه می‌تواند جذابیت لازم را بیشتر یا کمتر کند.
مخاطب مذهبی یعنی فردی دیندار که در مقام تعامل و تخاطب با یک فرد، تشکل، نهاد یا رسانه قرار می‌گیرد و نیازهای مذهبی‌اش می‌تواند موضوع سیاستگذاری مقامات، نهادها، تشکل‌ها و رسانه‌ها و دغدغه آنان برای بقای خود باشد.
در مقایسه بارسانه های مدرن امروزی،(( منبر)) ویژگیهای خاص خود را دارا می باشد؛ از جمله اینکه رسانه منبر برخلاف رسانه های مدرن دربین مخاطبان خود دارای وجاهت و اعتباری است که بواسطه وجود علقه های دینی در بین مردم محقق شده است...
در شرایط فعلی، جامعه ما از الگوهای بسیار متنوعی از دینداری و فضاهای تجربه دینی استفاده می‌کند. که همراه با آن از نوعی نرمال شدن،که با متعادل شدن عطش جامعه و کاهش فرآیندهای ناگهانی اوج مصرف دینی در جامعه و در قشر جوانان همراه بوده است
مدیر مجموعه فرهنگی سرچشمه با بیان این مطلب که رسانه منبر و رسانه های مدرن از قوانین یکسانی تبعیت نمی کنند اظهار داشت: بسیاری از رفتارها در مناسک آیینی با پیش زمینه و باورهای مذهبی و آیینی معنی پیدا می کند، تا باورها وجود نداشته باشد فهمی صورت نمی گیرد. ادبیات خاص مربوط به فضای خاص و مخاطب خاص است.
قاسم صرافان: شعر آیینی از آن نوع شعرهایی است که حتماً باید به گوش مخاطب برسد و خوانده شود تا به هدف مورد نظرش دست پیدا کند. در حالی که با ورود به زندگی مجازی، نقش کتاب و مخصوصاً مطالعه مجموعه‌های شعر در زندگی مردم کمرنگ شده است.
در تولید نمایش‌های دینی باید حد اعتدال حفظ شود، یعنی نه آنچنان پایبند به شیوه‌های سنتی پردازش نمایش باشیم که موجب کسالت تماشاگران شویم و نه آنچنان غرق در نگرشی روشنفکرانه و فلسفی شویم که مخاطب عام چیزی از نمایش سردرنیاورد.
معاون فرهنگی، هنری مؤسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام خمینی(ره) گفت: مخاطب‌شناسی در ارائه مطالب عاشورایی اولین رکن ترویج نهضت حسینی است و نهادهای فرهنگی و کاربران باید به این نکته توجه کنند.
